Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Φέρτε μια κούπα με κρασί

Παρασυρμένος από την επιθυμία του πυρετού μου είπα και γώ να κάτσω το Σάββατο σπίτι μου και να δώ λίγο τηλεόραση ή καμιά ταινία. Αφού παρακολούθησα την εκπομπή κρασοκατάνυξης του Σπύρου Παπαδόπουλου, διαπίστωσα κάτι: πως κανείς δεν μπορεί να φύγει από εκεί μέσα χωρίς να μεθύσει. Κάθε φορά, σε κάποια εκπομπή του πρέπει κάποιος να αποχωρήσει ντίρλα στο μεθύσι. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει με την εκπομπή του Σπύρου. Το δείγμα βέβαια για να κάνω αυτήν την προσωπική στατιστική μου είναι πάρα πολύ μικρό.

Για την ακρίβεια είναι η δεύτερη εκπομπή που παρακολουθώ ολόκληρη και όχι αποσπασματικά. Την πρώτη φορά μου είχε καρφωθεί η εικόνα της Τάνιας Τσανακλίδου μεθυσμένης να φωνάζει μέσα στο στούντιο και να χτυπάει παλαμάκια εκτός ρυθμού. Αυτή τη φορά σειρά για να γίνει κουδούνι είχε ο Σταμάτης Κραουνάκης. Ο συνθέτης, τουλάχιστον από αυτά που είδα δεν πρέπει να την πάλευε και τόσο.

Κάτι πρέπει να γίνει με την κατάσταση αυτή. Δεν μπορεί να καλεί ένας άνθρωπος στην εκπομπή του κάποιους και αυτοί να μεθάνε και να τον κάνουν ρεζίλι. Κρίμα είναι ρε παιδιά. Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει. Την επόμενη φορά να μεθύσουν ή όλοι ή κανείς. Για να έχει και νόημα η κρασοκατάνυξη.

ΥΓ Να σημειώσω πως καλεσμένος στην εκπομπή είναι και ο Γιώργος Παπαδάκης, τον οποίο έχω συλλάβει μεθυσμένο σε εορταστική του εκπομπή στον ΑΝΤ1 για τις απόκριες ή την Καθαρά Δευτέρα (δεν θυμάμαι καλά). Έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο.

1 σχόλιο:

maximus είπε...

θα ήθελα να σχoλιάσω μόνο με τον τίτλο ενός βιβλίου:

"Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα"