Αφήστε τον κόσμο να φάει

Διαβάζω σήμερα στις εφημερίδες για την εκστρατεία αντι-Τσικνοπέμπτη. Τί σας έχει πιάσει ρε παιδιά; Για όνομα του θεού. Για να καταλάβετε τί γίνεται να σας πώ ότι το απόγευμα, στις 7 θα γίνει μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Μοναστηρακίου και θα μοιραστούν κάποια φυλλάδια για την χορτοφαγεία και για τις συνθήκες που επικρατούν στα σφαγεία.

Πρώτα απ΄ όλα, καλά κάνουν οι άνθρωποι και διαμαρτύρονται. Αλλά να βάλουμε τα πράγματα σε μιά σειρά. Πάει ο τάδε να φάει στην ταβέρνα την μπριζόλα του και το μπιφτέκι του και έρχεται από πάνω μια ταγαροφορούσα χορτοφάγος και του δίνει ένα φυλλάδιο που λέει μεταξύ άλλων:«το να τρως ένα πλάσμα που το έχουν αναθρέψει για να φαγωθεί, και που ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να είναι ένα πραγματικό ον, είναι μη υγιεινό. Είναι σα να τρως μόνο μιζέρια, μια ζωή γεμάτη πόνο, λύπη και βάσανα. Τρώγοντας τη σάρκα αυτών των πλασμάτων, τρώμε τον πόνο τους, τρώμε τον φόβο τους, τρώμε τη στέρησή τους, τρώμε τα μαρτύριά τους».

ΟΚ. Μπορεί και να έχουν δίκιο. Όχι μπορεί δηλαδή, σίγουρα έχουν δίκιο. Αν βρεθεί κάποιος σε σφαγείο ή σε κουζίνα εστιατορίου (ακόμα και του πιο gourmet) θα ξερνάει για την υπόλοιπη ζωή του. Επίσης, δεν είμαι επιστήμονας για να ξέρω ακριβώς τί ουσίες και τί θρεπτικά συστατικά λαμβάνουμε από την καταναλωση κρέατος, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ και την άποψη πως "δεν πρέπει να τρώμε κρέας". Μόνο και μόνο γιατί τρώμε την στεναχώρια και τη μιζέρια των ζώων που "τρέφονται για να φαγωθούν". Γι' αυτό και γώ επιλέγω αλανιάρες κότες, και ντόπια προϊόντα από τη μαμά πατρίδα.

Ένα άλλο επιχείρημα που λένε, και νομίζω πως αυτό είναι ένα πραγματικά αστείο επιχείρημα, είναι το εξής: ξεχωρίζει μέσα στα φυλλάδια αυτό που είχε πει το «Σκαθάρι», Πολ ΜακΚάρτνεϊ: «Αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι». Πρώτα απ' όλα, να αποκαταστήσουμε τα πράγματα. Ο ΜακΚάρτνεϊ κρίνεται αναξιόπιστος για να μιλήσει γιατί είναι αυτός που έχει υπογράψει συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρεία των Starbucks. Έχει πάει να δεί πόσο καθαρές είναι οι κουζίνες των καταστημάτων αυτών;

Πέρα από αυτό, δεν μας λέει και τίποτα καινούριο. Όλοι ξέρουν ότι μέσα στα σφαγεία οι συνθήκες είναι τραγικές. Αυτό δε λέει κάτι. Πολλοί άνθρωποι καπνίζουν ενώ γνωρίζουν πως έχουν αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο. Και τέλος ο ΜακΚάρτνεϊ είναι αυτός που έφαγε πόρτα από τον Tom Yorke των Radiohead σε πρόταση του πρώτου για συνεργασία. Και εμείς αγαπάμε Yorke.

Μετά από τα αφοπλιστικά μου επιχειρήματα, θέλω να πώ αυτό: "Αφήστε τον κόσμο να φάει, δεν πειράζει. Φάτε και σείς λίγο κοκορέτσι και λίγο κρέας, δεν είναι κακό αν είναι σε λογικές ποσότητες. Κάντε αυτά και αφήστε όλα τα υπόλοιπα να πάνε στο διάολο. Κρίμα είναι να χαλάμε τις καρδιές μας για μια μερίδα γύρο και δέκα μπιφτέκια."